Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

ΕΥΧΕΣ/WISH

ΕΥΧΕΣ/WISH

Εύχομαι σε όλους τους αναγνώστες και φίλους στις 5 ηπείρους το/

I wish all readers and friends on 5 continents in












να είναι χαρούμενο και ειρηνικό/ to be happy and paeceful 

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Πανηγυρική εκδήλωση με θέμα «Αναφορά στο έπος του’40 –Οδοιπορικό στη Βόρ.Ηπειρο



Πανηγυρική εκδήλωση με θέμα «Αναφορά στο έπος του’40 –Οδοιπορικό στη Βόρ.Ηπειρο

Στις 19 Δεκεμβρίου 2012 στην αίθουσα της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση με τίτλο «Αναφορά στο έπος του’40 –Οδοιπορικό στη Βορ.Ηπειρο» που συνδιοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Ιστορικών Συγγραφέων και η Ενωση Ελλήνων Λογοτεχνών.

Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στους πεσόντες του’40 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά εικόνες και άγνωστα στοιχεία που συγκίνησαν το ακροατήριο.

Στην αρχή καλωσόρισε ο συντονιστής της εκδήλωσης Αγαθοκλής Παναγούλιας και ακολούθησε σύντομος χαιρετισμός από τους προέδρους των σωματείων που συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση. 



Ο πρόεδρος της Εν.Ελ.λογοτεχνών
Λευτ.Τζόκας
Ο πρόεδρος του Σ.Ι.Σ Στάθης Παρασκευόπουλος

Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα παρέστησαν μέλη των 2 σωματείων, επίσημοι, συγγενείς πεσόντων και πλήθος κόσμου.

Προβλήθηκε οπτικοακουστικό υλικό από την πρόσφατη επίσκεψη των παραπάνω σωματείων στα αιματοβαμμένα χώματα της Βορείου Ηπείρου αλλά και από την πολυετή έρευνα στα μέρη εκείνα του ερευνητή Αγαθοκλή Παναγούλια.
Τιμήθηκαν με το χρυσό μετάλλιο πνευματικής αξίας Α’ τάξεως οι παλαίμαχοι του’40, Γεώργιος Ιω. Αναστασόπουλος και Γεώργιος Ευθ.Χαροκόπος. 


Ο Γεώργιος Αναστασόπουλος












Ο Γεώργιος Χαροκόπος στο μέσον
Ο πρώτος για τον αγώνα του στα βορειοηπειρωτικά βουνά  όπου και τραυματίστηκε και ο δεύτερος στη μάχη της Κρήτης όπου συνέλαβε το γερμανό στρατηγό Κράιμπε.








Ο Γιάννης Τσώλης
Το μέλος της Ενωσης Ελλήνων λογοτεχνών Ιωάννης Τσώλης απήγγειλε 2 ποιήματα αφιερωμένα στους παραπάνω παλαιμάχους.


Τιμήθηκαν επίσης με χρυσό μετάλλιο και τρεις βορειοηπειρώτες για την πατριωτική συμβολή  και την προσφορά τους στον αγώνα του’40.

Αυτοί ήσαν:

Γεώργιος Κων.Καλυβόπουλος
α) Ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου του Βουλιαρατίου Αργυροκάστρου την περίοδο του’40 Γεώργιος Κων.Καλυβόπουλος ο οποίος ζήτησε και έλαβε από τις τότε στρατιωτικές αρχές τα έγγραφα με τις απώλειες των Ελλήνων μαχητών τα οποία διαφύλαξε μυστικά μέχρι τις ημέρες μας, με κίνδυνο της ζωής του και έτσι γνωρίζουμε σήμερα όλα τα ονόματα των πεσόντων που φιλοξενεί το στρατιωτικό κοιμητήριο Βουλιαρατίου.








Τιμήθηκε μετά θάνατον με το χρυσό μετάλλιο πνευματικής αξίας Α’τάξεως το οποίο παρέλαβε ο εγγονός του.








β) Ο Δημήτριος Ιω.Μπάκος κάτοικος εν ζωή Βουλιαρατίου ο οποίος εκτός του ότι παραχώρησε το χωράφι του για την ταφή των πεσόντων, επί 32 ολόκληρα χρόνια, με κίνδυνο της ζωής του, συντηρούσε το περιστασιακό στρατιωτικό κοιμητήριο και κράτησε και ένα πρόχειρο κατάλογο με τα περισσότερα ονόματα.








Για αυτή του την πατριωτική προσφορά τιμήθηκε μετά θάνατο με το χρυσό μετάλλιο πνευματικής αξίας Α’ τάξεως τον οποίο παρέλαβε η εγγονή του.






γ) Με το ίδιο όπως παραπάνω μετάλλιο τιμήθηκε  και η Ερμιόνη Πρίγγου, κάτοικος Χειμάρρας, η κυρά της Σκουτάρας όπως την ονομάσαμε, γιατί επί 71 χρόνια συντηρεί και φροντίζει στο χωράφι της 2 κοινούς τάφους 6 μαχητών του’40, που άφησαν την τελευταία τους πνοή στη μάχη της Σκουτάρας, τον Απρίλη του 1941.



Στην ίδια εκδήλωση τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο πνευματικής αξίας Α’ τάξεως και ο συντονιστής της εκδήλωσης Αγαθοκλής Παναγούλιας για την πολυετή προσφορά του στα ελληνικά γράμματα, στην ιστορική έρευνα και τη λογοτεχνία καθώς και στην ανάδειξη των πεσόντων του’40.





Οι οργανωτές της εκδήλωσης και οι τιμηθέντες.







Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΠΟΣ του’40 –ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ


Ο Σύνδεσμος Ιστορικών Συγγραφέων και η Ενωση Ελλήνων Λογοτεχνών  συνδιοργανώνουν  Πανηγυρική εκδήλωση στην αίθουσα «ΜΙΧΑΗΛΑΣ ΑΒΕΡΩΦ» Ακαδημίας και Γενναδίου 8 (7ος όροφος) την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 6:30 μμ. με θέμα  «ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΠΟΣ του’40 –ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ». Ομιλητής –Συντονιστής Αγαθοκλής Παναγούλιας.
Περισσότερα στην πρόσκληση που ακολουθεί:





































Θα γίνει και προβολή βίντεο.
Συμμετέχουν συγγενείς πεσόντων και παλαίμαχοι του’40. Θα τιμηθούν και ορισμένα πρόσωπα για την πατριωτική συνεισφορά τους.
Αποσπάσματα από το οπτικοακουστικό υλικό που θα παρουσιαστεί μπορείτε να δείτε στο ακόλουθο βίντεο.



 

Σας περιμένουμε όλους

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ. Η φονική μάχη στο ύψωμα Αγίου Αθανασίου στο Βουλιαράτι Αργυροκάστρου την 1η Δεκεμβρίου 1940

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ. Η φονική μάχη στο ύψωμα Αγίου Αθανασίου στο Βουλιαράτι Αργυροκάστρου την 1η Δεκεμβρίου 1940

Πάνω από το χωριό Βουλιαράτι Αργυροκάστρου υψώνεται μια ράχη στην κορυφή της οποίας σχηματίζεται πλάτωμα με ερείπια παλαιού μοναστηριού.
Το ύψωμα Αγίου Αθανασίου στο Βουλιαράτι
 Ανάμεσα στα ερείπια είναι και η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Για το λόγο αυτό ονομάστηκε ύψωμα Αγίου Αθανασίου. Οι ντόπιοι το λένε Προσήλιο.
Η εκλησία Αγιος Αθανάσιος στο ύψωμα















Την περίοδο του Ελληνοϊταλικού πολέμου το ύψωμα αυτό ήταν θέση στρατηγική  γιατί ήλεγχε την κοιλάδα της Δρόπολης απ’όλες τις κατευθύνσεις, καθώς και τον αυτοκινητόδρομο που την διασχίζει.
Από το δρόμο αυτό περνούσε η κύρια δύναμη του Ιταλικού στρατού  που οπισθοχωρούσε και κατευθυνόταν προς Τεπελένι.
Την 1η Δεκεμβρίου 1940 ημέρα Κυριακή το χιόνι είχε σκεπάσει το ύψωμα αυτό και ένα τμήμα του ιταλικού στρατού που οπισθοχωρούσε το κατέλαβε. Επεδίωκε την επιβράδυνση της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων. Το προηγούμενο βράδυ το 6ο Σύνταγμα Πεζικού (Κορίνθου) που ανήκε στην ΙΙΙ Μεραρχία με διοικητή τον υποστράτηγο Γεώργιο Μπάκο  είχε φθάσει στο Βουλιαράτι.
Ο Διοικητής της ΙΙΙ Μεραρχίας εγκαταστάθηκε στο σπίτι του Βαγγέλη Ζάρου και από εκεί  οργάνωσε τις  επιθετικές επιχειρήσεις κατά των οπισθοχωρούντων Ιταλών.
Το σπίτι που εγκαταστάθηκε το στρατηγείο, ιδιοκτησίας τότε Βαγγέλη Ζάρου
















Το 6ο Σύνταγμα είχε αναχωρήσει στις 9 Νοεμβρίου 1940 από την Κόρινθο ατμοπλοϊκώς για το Μεσολόγγι και εκείθεν σιδηροδρομικώς προωθήθηκε στο Αγρίνιο. Από εκεί οδικώς δια νυκτερινών πορειών και κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες έφθασε στο μέτωπο στις 28/11/40.
Ρίχτηκε αμέσως στη μάχη και σάρωσε τις πρώτες ημέρες τις εστίες αντίστασης των ιταλών στις πλαγιές των βορειοηπειρώτικων χωριών Κραά και Βοδίνο και την 1η Δεκεμβρίου κατέλαβε τα υψώματα Βουλιαρατίου.
Με το χάραμα άρχισε η μάχη για την εκτόπιση των Ιταλών. Η μάχη σκληρή και συνάμα φονική. Οι Ιταλοί κρυμμένοι πίσω από ερείπια αμύνονταν σθεναρά. Τα βλήματα των πυροβόλων τρυπούσαν το απλωμένο κολλαριστό σεντόνι, (το χιόνι) που κάλυπτε το ύψωμα του Αγίου Αθανασίου. Η Ελληνική ανδρεία και ο πατριωτισμός υπερίσχυσαν. Οι Ιταλοί δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν την ορμή του Ελληνικού στρατού και υποχώρησαν με βαριές απώλειες.
Οι απώλειες του Ελληνικού στρατού στη μάχη αυτή όπως προκύπτει από έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας ήταν 15 νεκροί  και 150 τραυματίες.



















 Εκτός από τις παραπάνω απώλειες στα υψώματα του Βουλιαρατίου άφησαν την τελευταία τους πνοή και οι:
1.Στρ. Αικατερίνης Γεώργιος του Δημητρίου από το Λουτράκι την 1/12/40.
2.Στρ.Κακλιαμάνης Αθανάσιος του Δημητρίου από Δρυμώνα Τριχωνίδας την 4/12/40.
3.Στρ. Σκόκος Παντελής του Νικολάου από την Αθήνα την 3/12/40.
4.Στρ. Σπηλιόπουλος Γεώργιος του Παναγιώτου από το Λαγοβούνι Καλαβρύτων.
5.Στρ. Μιχαλόπουλος Θεόδωρος του Παναγιώτου από το Συγούνι Καλαβρύτων την 3/12/40.
6.Στρ. Μπουζιώτης Γρηγόριος του Λεωνίδα από Σκοτάνη Καλαβρύτων την 1/12/40.
7.Στρ. Κωτσιάκος Δημήτριος του Κων/νου από Μπάσι Κορινθίας την 5/12/40.
Από την πλευρά των Ιταλών οι απώλειες ήταν υπέρτερες.

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
 
Στρ.Αικατερίνης Γεώργιος
Ανθγός Βασ.Τσαντίλης




Στρ.Θεοφάνης Τομαράς
Στρ.Δημήτριος Χατζής
 


















Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Μνήμη πεσόντων του'40 από το Κακούρι Αρκαδίας

Μνήμη πεσόντων του'40 από το Κακούρι Αρκαδίας
Στον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο, το Κακούρι Αρκαδίας εκτός από τον Δημήτρη Σταματόπουλο που μνημονεύσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, θρήνησε άλλα δύο παιδιά του, τον Αθανάσιο Κων/νου Μπρότση και τον Ιωάννη Κων/νου Ρόκα. Εμειναν και οι δύο για πάντα στη γειτονική χώρα την Αλβανία.
Ο Αθανάσιος Κων/νου Μπρότσης γεννήθηκε το 1910. Ο πόλεμος τον βρήκε στο χωριό Πικέρνι Αρκαδίας που υπηρετούσε ως δάσκαλος. Παράτησε τους μαθητές του και τα μολύβια και έτρεξε στο μέτωπο να πολεμήσει για την πατρίδα. Υπηρέτησε ως δεκανέας στο 2ο Σύνταγμα Πεζικού.
Την πρώτη ημέρα της εαρινής επίθεσης (9/3/41) η εχθρική σφαίρα τον βρήκε στο κεφάλι και τον τραυμάτισε σοβαρά. Ο συμπατριώτης και συμπολεμιστής του Γεώργιος Σταθούλης, του πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες. Μεταφέρθηκε στο Β1 Πεδινό χειρουργείο που λειτουργούσε στο χωριό Κοσίνα της Πρεμετής. Τι σύμπτωση; Την ίδια ημέρα τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο ίδιο νοσοκομείο ο άλλος συμπατριώτης του ο Δημήτρης Σταματόπουλος, που αναφέραμε παραπάνω.
Ο Αθανάσιος Μπρότσης υπέκυψε στα τραύματά του στις 15 Μαρτίου 1941 και από τότε αναπαύεται στα χώματα της Κοσίνας.
Μετά από 72 χρόνια, στις 27 Οκτωβρίου 2012, ο συμπατριώτης του Ιωάννης Δημ. Σταματόπουλος επισκέφθηκε τον τόπο τιμής και προσκύνησε τα χώματα της Κοσίνας που κρατάει σφιχτά στα σπλάχνα της, τους δύο Κακουραίους μαχητές του'40.

Ο Ιωάννης Κων/νου Ρόκας γεννήθηκε το 1913. Οταν εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις γύρισε στο χωριό του και δημιούργησε οικογένεια. Απόκτησε το μοναχογιό του Κωνσταντίνο.
Οταν κηρύχτηκε ο πόλεμος έτρεξε και αυτός στο μέτωπο και υπηρέτησε ως δεκανέας στο 51ο Σύνταγμα Πεζικού.
Στο ύψωμα Σπι Καμαράτε (ΝΑ του Μπούμπεσι) στις 9 Φεβρουαρίου 1941 άφησε την τελευταία του πνοή. Το μέρος αυτό βρίσκεται ανάμεσα  στο περιμάχητο ύψωμα 731 και την Κοσίνα.
Αιωνία τους η μνήμη.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Βρήκε μετά από 72 χρόνια στο μέτωπο τον τόπο που αναπαύεται ο πατέρας του



Βρήκε μετά από 72 χρόνια στο μέτωπο τον τόπο που αναπαύεται ο πατέρας του
Ο στρατιώτης Δημήτρης Σταματόπουλος  του Δημητρίου γεννήθηκε στο Κακούρι Αρκαδίας  το 1910 και ήταν ο μικρότερος γιος, από τα έξι παιδιά, της οικογένειας του Δημήτρη και της Γιωργίτσας Σταματόπουλου.
Η κήρυξη του πολέμου τον βρίσκει στο χωριό του νιόπαντρο. Ακούγοντας το σάλπισμα της πατρίδος παράτησε την οικογένεια και το βιός του και έτρεξε στο μέτωπο να πολεμήσει. Κατατάχτηκε στο 4ο Σύνταγμα Πεζικού.
Στις αρχές Μαρτίου του 1941 πολεμώντας τον ιταλό εισβολέα στα βουνά του Τεπελενίου, τραυματίζεται σοβαρά. Μεταφέρεται στο Β1 Πεδινό χειρουργείο που λειτουργούσε τότε στο χωριό Κοσίνα της Πρεμετής.
Το κτίριο στο οποίο λειτούργησε το Β1 πεδινό χειρουργείο


Τα τραύματά του ήταν σοβαρά και την επομένη (10/3/41) κατέληξε. Σύμφωνα με μαρτυρίες τον έθαψαν στην Κοσίνα στον περίβολο της ιστορικής εκκλησίας του 12ου αιώνα, της Παναγίας.












Στις 27 Οκτωβρίου 2012 ο γιός του Γιάννης συμμετέχοντας στην προσκηνυματική εκδρομή που οργανώσαμε, επισκέφθηκε τον τόπο τιμής. Του υποδείξαμε τον τόπο που πιθανόν είναι θαμμένος ο πατέρας του μαζί με άλλους συμπολεμιστές του, προσκύνησε, πήρε χώμα και συγκινημένος μας είπε τα εξής: «Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που βρίσκομαι στο χώρο που άφησε την τελευταία του πνοή ο πατέρας μου. Θεέ μου σε ευχαριστώ.»

Δείτε και απόσπασμα από σχετικό βίντεο