Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Το Β1 πεδινό χειρουργείο και οι άλλοι υγειονομικοί σχηματισμοί που αναπτύχθηκαν στην Κοσίνα Πρεμετής την περίοδο 1940-41.



Το Β1 πεδινό χειρουργείο και οι άλλοι υγειονομικοί σχηματισμοί που αναπτύχθηκαν στην Κοσίνα Πρεμετής την περίοδο 1940-41.

Μερική άποψη του χωριού Κοσίνα

Την περίοδο 1940-41 η κάλυψη του Κεντρικού μετώπου από υγειονομικής πλευράς γινόταν κυρίως από τους υγειονομικούς σχηματισμούς που αναπτύχθηκαν στα χωριά Κοσίνα, Πακομίτι, Κούταλι και Λεσκοβίκι Πρεμετής (βλ.σχεδιάγγραμα).

Στις 22 Δεκεμβρίου 1940 στο χωριό Κοσίνα αναπτύχθηκαν το Β1 Πεδινό χειρουργείο, το Β1 Πεδινό νοσηλευτικό τμήμα της XV Μεραρχίας καθώς και το Σ7 Εφεδρο χειρουργικό συνεργείο, στα οποία διακομίζονταν από τους τραυματιοφορείς και τα κτήνη της (μεταγωγικά) οι απώλειες υγείας της, με καιρικές συνθήκες πολύ δυσμενείς και άθλιο οδικό δίκτυο.
Αυτός ο σχηματισμός ήταν ο μεγαλύτερος και ο πιο προωθημένος υγειονομικός σχηματισμός χειρουργικών επεμβάσεων Α’ ανάγκης τραυματιών και ο μεγαλύτερος σχηματισμός  διαλογής και διακομιδής προς τους μετόπισθεν υγειονομικούς σχηματισμούς με τελικό προορισμό το νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων.




Μεταφορά τραυματία στο ορεινό χειρουργείο
Οι απώλειες υγείας της XV Μεραρχίας ήσαν σοβαρές αφενός μεν γιατί αυτή ενεργούσε βόρεια των ορεινών όγκων του Φράταρι όπου οι Ιταλοί αμύνονταν λυσσωδώς σε καλά οργανωμένες θέσεις και διέθεταν μεγάλες δυνάμεις πυρός, αφετέρου λόγω των ιδιαίτερα σκληρών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν.
Στο χειρουργείο παρέμεναν οι ετοιμοθάνατοι, κατόπιν διαλογής. Οι Α΄ τραυματίες και ασθενείς διακομίζονταν αναλόγως του επείγοντος της θεραπείας στο χειρουργικό χειρουργείο του Β’ Σώματος Στρατού στο Λεσκοβίκι. Οι Β’ ανάγκης διακομίζονταν επίσης στο Λεσκοβίκι  και οι Γ’ ανάγκης τραυματίες και ασθενείς στο Νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων.
Στην Κοσίνα αναπτύχθηκαν κατά καιρούς και οι ακόλουθοι υγειονομικοί σχηματισμοί.
α.Η XV Μοίρα τραυματιοφορέων από 15.11.1940 με τον ιατρό Κων/νο Παπαδάκη.
β.Το XVα Ορεινό χειρουργείο από 25.11.40 -14.02.41 με τους ιατρούς Ζούκιο Χαράλαμπο (25.11.40-14.02.41) και Μαστακούρη Βασίλειο (15.1.41-14.02.41).
γ.Το XV Ορεινό νοσηλευτικό τμήμα από 25.11.40 -14.02.41 με ιατρό τον υπίατρο Κόκορη Παναγιώτη.
δ.Η XV Μοίρα τραυματιοφορέων από 15.11.40 -14.02.41 με τον ιατρό Παπαδάκη Κων/νο.
ε.Το Iα Ορεινό χειρουργείο από 7.1.41 -14.02.41 με τον ιατρό Χρήστο Σιατερλή.
Ολες οι μονάδες αντιμετώπισαν σοβαρές δυσκολίες στο ζήτημα της διακομιδής των απωλειών υγείας. Τα δρομολόγια γίνονταν από δύσβατα μέρη και πολλές φορές αποκλείονταν από τα χιόνια.
Άλλος παράγοντας που επέδρασε δυσμενώς στο δύσκολο έργο των διακομιδών ήταν η ιταλική αεροπορία.
Στις 31 Δεκεμβρίου 1940 βομβάρδισε και πυροβόλησε το χωριό Κοσίνα, όπου ήταν ανεπτυγμένοι οι υγειονομικοί σχηματισμοί των I και XV Μεραρχιών.
Στην Κοσίνα οι απώλειες υγείας ξεπέρασαν τα 223 άτομα. Αναλυτική αναφορά για τις απώλειες γίνεται παρακάτω.
Στο χώρο γύρω από την εκκλησία έχουν ταφεί οι περισσότεροι από τους Ελληνες μαχητές του’40 που άφησαν την τελευταία τους στο χωριό αυτό.




 ΦΩΤΟ 1: Εκκλησία της Κοσίνας ένα μνημείο του 15ου αιώνα που στέκει ακόμη όρθιο










 ΦΩΤΟ 2: Η Εκκλησία της Κοσίνας από άλλη άποψη










 ΦΩΤΟ 3: Ενα από κτίρια στο οποίο λειτούργησε το Β1 ορεινό χειρουργείο ιδιοκτησίας τότε Θωμά Μπαλαμπάνη












ΦΩΤΟ 4: Ο ιατρός Βασίλειος Μαστακούρης του XVα Ορεινού χειρουργείου κατά την περίοδο από 15.01.41 μέχρι 14.02.41.
(Από το βιβλίο ΓΕΣ/ΔΙΣ Αγώνες και νεκροί)















ΦΩΤΟ 5: Στρ. Μπρότσης Αθανάσιος από το Κακούρι Αρκαδίας . Εμεινε για πάντα στην Κοσίνα.















ΦΩΤΟ 6: Στρ. Σταματόπουλος Δημήτριος από το Κακούρι Αρκαδίας.  Εμεινε και αυτός για πάντα στην Κοσίνα. 



















ΦΩΤΟ 7: Στρ. Νικηφοράκης Μιχαήλ από τη Σίφνο του 52ου Σ.Π.Αφησε την τελευταία του πνοή στις 4/1/41.














ΦΩΤΟ 8: Στρ. Αθανασιάδης Θεόδωρος του Αυγερινού        του  28ου Σ.Π.  από τον Αγιο Βαρθολομαίο    Φλώρινας.  Αφησε την τελευταία του πνοή στις   26/12/1940









ΦΩΤΟ 9: Ο γιός του πεσόντος Δημητρίου Σταματόπουλου (πρώτος αριστερά) μετά από 72 χρόνια επισκέφθηκε τον τόπο τιμής του πατέρα του και πήρε χώμα. 


Βλέπετε και προηγούμενη ανάρτηση:   

http://agpanag.blogspot.gr/2012/11/72.html



Φωτο 10: Η κόρη του του πεσόντα Μιχαήλ Νικηφοράκη από τη Σίφνο (του 52ου Σ.Π.) μετά από 73 χρόνια επισκέφτηκε τον τόπο τιμής του πατέρα της .



Το 2008 έγινε προσπάθεια εκταφής των πεσόντων αλλά δεν τελεσφόρησε η προσπάθεια αυτή λόγω αντίδρασης ορισμένων κύκλων.
Μακάρι τώρα που έχει υπογραφεί και έχει ενεργοποιηθεί η διακρατική συμφωνία περί ιδρύσεως κοιμητηρίων πεσόντων κ.λ.π (Ν.3782/7.8.2009 ΦΕΚ 135Α/2009) και δεν υπάρχουν πλέον εμπόδια, να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια. 

Αναλυτικά οι απώλειες στον πίνακα που ακολουθεί:

Υπόδειξη: Οι πίνακες που ακολουθούν μεγαλώνουν και διαβάζονται καλύτερα πιέζοντας κλίκ επάνω σε κάθε πίνακα 
 












 ΠΗΓΕΣ: 1. ΓΕΣ  Η υγειονομική υπηρεσία του Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41
               2. Αγώνες και νεκροί  1940-45
               3. Μαρτυρίες κατοίκων που κατέγραψα κατά τις επισκέψεις μου στην περιοχή από το 2005  έως 2012