Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Πεσόντες του'40 -Μια συγκλονιστική ιστορία

Πεσόντες του’40-Μια συγκλονιστική ιστορία
Μετά από δεκαετίες ορισμένοι συγγενείς των πεσόντων του’40 βρήκαν στο μέτωπο τους τάφους των πεσόντων συγγενών τους.
Μια πολύχρονη και κοπιαστική έρευνά μου για τον εντοπισμό πεσόντων σε  τόπους μαχών και στη συνέχεια αναζήτησης και ενημέρωσης  των συγγενών τους,  έφερε αποτελέσματα.
Φέτος στις 28 Οκτωβρίου συνόδευσα συγγενείς οι οποίοι μετά από 77 χρόνια αντίκρισαν τον τάφο του πεσόντα συγγενή τους, στον τόμο τιμής.
Πρόκειται για τους συγγενείς:
α) Του λοχία Καρβούνη Γεωργίου του Δημητρίου που γεννήθηκε στην Αναβρυτή Ναυπακτίας και υπηρετούσε στο 390  Σύνταγμα Ευζώνων.
Από επιζώντες συμπολεμιστές του μάθαμε ότι τραυματίστηκε στο Τεπελένι και μεταφέρθηκε για νοσηλεία στον πλησιέστερο υγειονομικό σχηματισμό, το Σ1 Πεδινό χειρουργείο, που λειτουργούσε τότε στο χωριό Βουλιαράτι  Αργυροκάστρου.
Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή στις 5 Μαρτίου 1941.
Οι κάτοικοι του χωριού τον τίμησαν όπως έπρεπε. Τον κήδεψαν σε ειδικό χώρο που παραχώρησαν στον χωριό τους. Εκεί έθαψαν χωριστά όλες τις απώλειες του νοσοκομείου.
Το 2002 με βάση σπάνια έγγραφα που εντόπισα έφερα στο φως όλα τα ονόματά τους (γιατί ορισμένοι ήταν άγνωστοι) και αναζήτησα και τους συγγενείς τους.
Εχουν περάσει αρκετά χρόνια, η αναζήτηση είναι δύσκολη γιατί οι συγγενείς έχουν μετακινηθεί σε άλλα μέρη και στο εξωτερικό ακόμη. Οι προσπάθειες συνεχίζονται.
Μέχρι σήμερα έχω βρει τους περισσότερους και κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου συνοδεύω τους συγγενείς στον τόπο τιμής.
Φέτος εντοπίστηκαν οι συγγενείς του Λοχία Καρβούνη Γεωργίου του Δημητρίου οι οποίοι στις 28 Οκτωβρίου έκαμαν την πρώτη επίσκεψή τους στον τόπο τιμής του ήρωα συγγενή τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για 77 χρόνια αγνοούσαν που είναι θαμμένος γιατί το όνομά του δεν συμπεριλαμβάνεται στον ιστορικό τόμο της Δ.Ι.Σ.
β) Ο στρατιώτης Τσιώκος Κων/νος του Δημητρίου από την Καστανιά Ευρυτανίας είναι στο ίδιο στρατιωτικό κοιμητήριο. Υπηρετούσε στο 42ο Σύνταγμα Ευζώνων, τραυματίστηκε στο μέτωπο και μεταφέρθηκε για νοσηλεία στο Σ1 Πεδινό χειρουργείο που λειτουργούσε τότε στο χωριό Βουλιαράτι Αργυροκάστρου. Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή στις 18 Φεβρουαρίου 1941.
Από τους κατοίκους του χωριού είχε τις ίδιες τιμές όπως και ο προηγούμενος. Οι συγγενείς του ενημερώθηκαν από το 2002 μέσω καλών φίλων μου αλλά ήταν διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη και φέτος αποφάσισαν όλοι μαζί να κάνουν την πρώτη τους επίσκεψη στον τόπο τιμής.
Οι σκηνές συγκινητικές και για τις δύο οικογένειες. 
Η πρώτη επίσκεψη συγγενών στον τόπο τιμής μετά
συναισθήματα 8 δεκαετιών (περίπου)                     

από 77 χρόνια  όπου απελευθερώνονται κρυμμένα 




Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Μνήμη πεσόντων του'40- Ο Κρητικός Δεκανέας Κοπακάκης Γεώργιος και το Σ4 Νοσοκομείο Διακομιδής

Μνήμη πεσόντων του’40- Ο Κρητικός Δεκανέας Κοπακάκης Γεώργιος του Ιωσήφ, που άφησε την τελευταία πνοή στο Σ4  Νοσοκομείο Διακομιδής

Στο χωριό Γράψη της Δρόπολης Αργυροκάστρου την περίοδο από 15/2/1941 έως 16/4/1941 λειτούργησε το Σ4 Νοσοκομείο Διακομιδής.
Μερική άποψη του χωριού Γράψη Δρόπολης
Οι σκληρές συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξάγονταν τότε οι επιχειρήσεις, ο πρόωρος και βαρύς χειμώνας καθώς και η δριμύτητα του ψύχους είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση των απωλειών υγείας.
Το γεγονός αυτό ανάγκασε τη Διεύθυνση Υγειονομικής Υπηρεσίας του Γενικού Στρατηγείου να αναπτύξει επί πλέον κλίνες και να πυκνώσει τους υγειονομικούς σχηματισμούς στο μέτωπο.
Τότε στην περιοχή της Δρόπολης Αργυροκάστρου κοντά στο Σ1 Πεδινό χειρουργείο που λειτουργούσε στο Βουλιαράτι, αναπτύχθηκε και το Σ4 Νοσοκομείο Διακομιδής στο γειτονικό χωριό Γράψη.
Το νοσοκομείο αυτό στις αρχές Φεβρουαρίου διατάχθηκε να αναχωρήσει από την Αμφιλοχία για το χωριό Γράψη και στις 5 του ίδιου μήνα  αναχώρησε κατά τμήματα μετακινούμενο με φορτηγά αυτοκίνητα.
Εφθασε στο χωριό Γράψη τη νύκτα 14 προς 15 Φεβρουαρίου 1941 και εγκαταστάθηκε σε παραπήγματα και σκηνές που είχε κατασκευάσει το μηχανικό του Ελληνικού στρατού.
Η Διεύθυνση του νοσοκομείου ανατέθηκε αρχίατρο Γεώργιο Χαρώνη.
Το νοσοκομείο αυτό έμεινε στο χωριό Γράψη μέχρι τις 16 Απριλίου 1941 και νοσήλευσε πάνω από 1.500 τραυματίες όπως προκύπτει από σχετική έκθεση.
Από επιτόπια έρευνα και πληροφορίες από τους κατοίκους μάθαμε ότι όσοι από τους τραυματίες άφηναν την τελευταία τους πνοή στο νοσοκομείο αυτό, οι κάτοικοι τους έθαψαν σε παρακείμενο χώρο.
Ονόματα δυστυχώς δεν διασώθηκαν.
Το 1999 έγινε εκταφή των οστών 27 Ελλήνων μαχητών τα οποία μεταφέρθηκαν στα οστεοφυλάκια του στρατιωτικού κοιμητηρίου πεσόντων στο Βουλιαράτι ή Βουλιαράτες (αργότερα) το οποίο τη χρονιά εκείνη ανακατασκευάστηκε.
Από έρευνα στα αρχεία ΓΕΣ/ΔΙΣ εντόπισα μόνο τα ακόλουθα ονόματα:


ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ
ΠΑΤΡΩ-ΝΥΜΟ

ΒΑΘΜΟΣ
ΤΟΠΟΣ
 ΓΕΝΝΗΣΗΣ
ΗΜΕΡ/ΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Βαζούρας Θεόδωρος
Νικόλαος
Στρατ.
Ρετσίνες Μεσολογγίου
04/04/41
Βελάκης Δημήτριος
Βασίλειος
Στρατ.
Φιλότιο Νάξου
14/04/41
Γηλιάτης Θεόφιλος
Σπυρίδων
Στρατ.
Μαγούλα Ελευσίνας
14/04/41
Κουτσούρης Ευάγγελος
Σπυρίδων
Στρατ.
Σκάλα Ωρωπού
31/03/41
Στούφης Διονύσιος
Αντώνιος
Στρατ.
Βολίμες Ζακύνθου
20/03/41
Κοπακάκης Γεώργιος
Ιωσήφ
Δεκανέας
Ηράκλειο Κρήτης
26/03/41

Πριν από λίγες ημέρες δέχθηκα ένα μήνυμα από τους συγγενείς του Κρητικού δεκανέα
Δεκ. Κοπακάκης Γεώργιος -Ηράκλειο
Γεωργίου Κοπακάκη οι οποίοι ζητούσαν πληροφορίες για τον πεσόντα συγγενή τους  και το τόπο τιμής.
Αμέσως έδωσα τις πληροφορίες που γνώριζα, συγκινήθηκαν και υποσχέθηκαν με την πρώτη ευκαιρία να πραγμα-τοποιήσουν την πρώτη επίσκεψή τους στον τόπο τιμής.

                        Αιωνία του η μνήμη.

Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Πεσόντες του'40 -Μετά από 77 χρόνια αναπαύεται στο γενέθλιο τόπο

Μετά από 77 χρόνια αναπαύεται στο γενέθλιο τόπο
Ο στρατιώτης Αλιβιζάτος Ανδρέας του Σταύρου, γεννημένος στα Δαμουλιανάτα της Κεφαλλονιάς, πολέμησε στον πόλεμο του’40 και άφησε την τελευταία του πνοή στο Στρατιωτικό νοσοκομείο Ιωαννίνων στις 23 Νοεμβρίου 1940.
Οι συγγενείς του για πολλές δεκαετίες αγνοούσαν τον τόπο τιμής.
Ακολουθώντας τις πληροφορίες και τις υποδείξεις μου για τον τόπο τιμής, τον εντοπισμό και τη διαδικασία εξακρίβωσης της ταυτότητάς του, απευθύνθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Μετά από 2 χρόνια και την ταυτοποίηση που έγινε, τον Ιούνιο του 2017 ειδοποιήθηκαν για  να παραλάβουν τα οστά του.
Φέτος τον Ιούλιο στον οικισμό Σκινέας της Κεφαλλονιάς (στον οικογενειακό τάφο) έγινε υποδοχή των οστών και επιμνημόσυνη δέηση.
Εντονη ήταν η συγκίνηση κατά την επιμνημόσυνη τελετή από τους συγγενείς του πεσόντος, αλλά και από όλους εκείνους που παραβρέθηκαν και θέλησαν με την παρουσία τους, να αποδώσουν φόρο τιμής στον ήρωα συμπατριώτη τους.
Από τότε η γενέθλια γη κρατά σφιχτά στα σπλάχνα της, τα οστά του τέκνου της.
Ο ήρωας του 1940 Αλιβιζάτος Ανδρέας στον οικογενειακό τάφο, στη γενέθλια γή