Τα αδέλφια σχίζουν τα βουνά

Τα αδέλφια σχίζουν τα βουνά, ένα συγκινητικό περιστατικό από τον πόλεμο του'40

Στον πόλεμο του’40 αρκετά ήταν τα αδέλφια που πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή. Μερικές περιπτώσεις έχουμε αναφέρει σε προηγούμενες αναρτήσεις σε αυτό το ιστολόγιο.

Ένα συγκινητικό περιστατικό καταγράφει στο πολεμικό του ημερολόγιο ένας μαχητής του’40.

Διαβάστε το.

Είχαμε μπει σε πορεία και βρισκόμαστε ακριβώς πάνω από το μεθοριακό χωριό Αργυροχώρι. Δεξιά μας υπήρχαν αρκετά φρεσκοσκαμμένα μνήματα παλληκαριών μας που έπεσαν στη χτεσινή μάχη. Σε κάθε τάφο, ένας πρόχειρος ξύλινος Σταυρός καμωμένος από σανίδες κιβωτίων πυρομαχικών και μια επιγραφή με μπογιά άγνωστη, φανέρωνε την ταυτότητα του νεκρού παλληκαριού.

Κι ενώ βαδίζαμε, βλέπουμε ένα στρατιώτη μας να πέφτει μ' ορμή επάνω σ’ ένα τάφο και με τη λόγχη και τα χέρια του άρχισε να σκάβει με μανία το χώμα λέγοντας: "Αδερφέ μου, αδερφούλη μου!"

 Ο καημένος ενώ βάδιζε είδε σ’ένα τάφο το όνομα του αδερφού του και ρίχτηκε να τον ξεθάψει για να του δώσει τον τελευταίο ασπασμό. Δώσαμε και πήραμε όσο να τον σηκώσουμε από το φρεσκοσκαμμένο τάφο. Αλήθεια πόσο δίκιο έχει ο λαός μας που λέει: Τ' αδέρφια  σκίζουν τα  βουνά!.

Αλέξανδρος Λαζάνης –Αναμνήσεις από το μέτωπο του 1940 και της κατοχής